ORANG KURANG UPAYA

Kehilangan upaya atau ketidakupayaan merupakan suatu keadaan yang dianggap mengurangkan fungsi atau keupayaan seseorang jika dibandingkan dengan ukuran biasa masyarakat. Istilah ini biasanya digunakan untuk merujuk kepada fungsi individu seperti kelemahan fizikal, deria, kognitif, intelektual atau kesihatan mental. Penggunaan ini dikaitkan dengan model ketidakupayaan perubatan, dan bukan model ketidakupayaan sosial atau hak asasi manusia. Kehilangan upaya ini boleh terjadi sejak lahir atau kemudiannya. Mereka yang mengalami keadaan ini digelar orang kurang upaya (OKU), atau orang cacat atau terencat. Sesetengah orang pula menggunakan istilah orang istimewa.

Berdasarkan beberapa pemerhatian yang telah dibuat, terdapat pelbagai isu-isu penting yang diabaikan bagi kepentingan OKU. Ianya lebih berfokus kepada isu pendidikan, peluang pekerjaan dan persekitaran yang mesra OKU. Dalam bidang pendidikan OKU, pendidikan inklusif yang dilaksanakan oleh pihak Kementerian Pelajaran Malaysia masih kurang dari segi perkhidmatan sokongan seperti kelengkapan atau alat bantuan untuk pelajar kurang upaya, tenaga pelajar yang berkelayakan, ahli terapi pertuturan dan sebagainya. Terdapat kekurangan kemudahan yang mesra OKU seperti tandas dan laluan untuk kerusi roda. Kekurangan kemudahan dan sokongan menghalang akses pelajar kurang upaya untuk mendapat pendidikan. Perkara ini secara tidak lansung menyukarkan pergerakan pelajar kurang upaya.

Bagi menunjukan rasa kasih sayang dan prihatin kepada OKU, beberapa tindakan telah diambil iaitu menyediakan kemudahan yang mesra OKU di sekolah yang menawarkan program pendidikan Khas. Selain itu, dalam aspek kemudahan awam juga dapat dilihat pengabaian terhadap hak OKU. Pengangkutan awam seperti bas, teksi dan komuter masih kurang dari segi kemudahan dan perkhidmatan yang mesra OKU. Kekurangan ini secara tidak langsung menimbulkan masalah kepada golongan kurang upaya yang menggunakan perkhidmatan berkenaan dalam kehidupan seharian mereka. Walaupun Undang-undang telah dipinda yang mewajibkan semua pemilik bangunan awam yang lama dan baru menyediakan kemudahan yang mesra OKU, namun kebanyakan pemilik bangunan awam di negara ini masih tidak mengikut perintah tersebut. Perkara ini telah menyebabkan golongan kurang upaya tidak dapat menikmati kemudahan seperti tandas, lif mesra kurang upaya, lantai khusus untuk orang buta serta tempat letak kereta khas. Demi mengambil berat dan menunujukan kasih sayang kepada OKU, kerajaan telah menyediakan pengangkutan awam dan perkhidmatan yang mesra OKU. Syarikat pengangkutan awam dicadangkan memberi latihan kepada pekerja untuk meningkatkan kesedaran dan keprihatinan mereka terhadap keperluan pelanggan yang kurang upaya.

Sehingga kini OKU merupakan kumpulan yang terpinggir. Ramai daripada mereka tidak mendapat pendidikan yang sempurna. Ini menyebabkan mereka tidak mempunyai kelayakan atau latihan yang membolehkan mereka diambil bekerja. Walaupun mereka mempunyai kemahiran, masyarakat masih tidak memberi peluang pekerjaan kepada mereka. Persekitaran dan bangunan yang tidak mesra OKU juga menyebabkan OKU sukar menjalani aktiviti harian. Oleh itu, semua lapisan masyarakat haruslah prihatin dan terapkan nilai kasih sayang terhadap OKU. Seharusnya masyarakat haruslah menerima mereka sebagai warganegara yang berkebolehan dan istimewa.

SITI NURFAENIS BT OTHMAN  (200107)